ابعاد واقعی ایستگاه بین المللی فضایی


ایستگاه بین المللی فضایی، بزرگترین ساختار مدارگردی که تاکنون به دست انسان ساخته شده است، اکنون 98 درصد تکمیل شده و شمارش معکوس پرواز قریب الوقوع شاتل آتلانتیس به منظور انتقال اتاقک جدید علمی به آن نیز آغاز شده است ماموریتی که . . .
ادامه نوشته

ایستگاه فضایی میر

اتحاد جماهیر شوروی سابق پس از پروژه ی سالیوت 7، ایستگاه فضایی میر، موفق ترین ایستگاه فضایی را در مدار زمین قرار داد. این ایستگاه بر مبنای سالیوت طراحی گردیده بود. پس از جنگ سرد، شاتل های آمریکا توانستند کنار میر پهلو بگیرند. همچون ایستگاه سالیوت، موشک های حامل سایوز برای حمل فضانوردان و موشک پروتون برای حمل فضاپیمای باری و حمل اجزای میر به کار گرفته شد. طی توافق دو ابرقدرت، میر پذیرای فضانوردان آمریکایی و بعدها فضانوردانی از دیگر کشورها گردید. هزینه های بالای نگهداری و فرسوده شدن اجزای میرباعث شد، مسئولان روسیه تصمیم بر عدم چرخش آن بگیرند. اقامت طولانی فضانوردان آمریکایی در این ایستگاه . . .
ادامه نوشته

ایستگاه های فضایی سالیوت

مهندسان روسی فعالیت های خود را روی موشک ها در سال 1930 آغاز نمودند در ماه می 1955 سایت پرتاب بایکانور (Baikanour) در آسیای مرکزی (در کشور قزاقستان امروزی) شروع به کار نمود و اولین آزمایش موشک های بالستیک با پرتاب موشک بالستیک قاره پیمای اسپوتنیک یک (Sputnik 1) در این سایت در 4 اکتبر 1957 انجام شد و در 12 آوریل 1961 یوری گاگارین اولین فضانورد جهان از این پایگاه زمین را با کپسول واستوک یک (Vostok 1) ترک نمود. یک سال پس از آن مهندسان روسی طرح ایستگاه فضایی را در ذهن خود پروراندند که به صورت مجزا از زمین پرتاب شود و در فضا. . .

ادامه نوشته

مروری بر سه نسل ایستگاه های فضایی

نسل اول ایستگاه های فضایی در سال های 1977-1964 در روسیه شکل گرفت. نسل اول فضاپیماها دارای یک درگاه الحاق یا عرشه ی 8 بودند و قابلیت سوخت گیری و استفاده ی مجدد را نداشتند. این ایستگاه بدون سرنشین ساخته می شد و به فضا پرتاب می گردید و سپس فضانوردان در آن ساکن می شدند. نسل دوم ایستگاه های فضایی همانند نسل اول بودند با این تفاوت که با دو درگاه برای اقامت طولانی طراحی شده بود. نسل دوم ایستگاه های فضایی اقامت در فضا را از کوتاه مدت به دراز مدت توسعه دادند معمولاً فضاپیماهای روسی به کمک فضاپیمای سایوز به این ایستگاه ها ملحق می گردیدند . . .
ادامه نوشته